Γράφει ο Γιάννης Κουλιανόπουλος στο προσωπικό του blog “ΑΠΛΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΓΙΑ ΑΠΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ“
Παιδιά εγώ το εξηγούμαι από τώρα. Η μόνη σχέση που είχα με το βουνό ήτανε στη βάφτιση μου στον Άγιο Διονύσιο στο νέο Μοναστήρι, έκτοτε καταπιάστηκα με τη θάλασσα, ζώδιο του νερού βλέπεις. Που να ήξερα το έρμο μικρό και αθώο πλάσμα ότι στα 42 μου θα ανεβαίνω με την εκπληκτική ταχύτητα του 1 μέτρου ανά ώρα στα 2100 μέτρα για να εργαστώ.
Για την ακρίβεια για να ΣΥΝεργαστώ με τους καταπληκτικότερους ανθρώπους έβερ.Το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός βρίσκεται σε μια τοποθεσία χτισμένο που είναι σαν ένα μεγάλο φυσικό μπαλκόνι και έχεις θέα πιάτο [ειδικά τις καλές ημέρες η και νύχτες] μέχρι Χαλκιδική απέναντι και αν είσαι τυχερός σύμφωνα με το φυσικό ρολόι του ήλιου θα δεις και την κορυφή του Άθω.
Αρχικά ξεκαθαρίζουμε πως τα καταφύγια καλό και συνετό είναι [και για μας αλλά και για τον παππού Όλυμπο] να τα επισκεπτόμαστε με καλό καιρό και δη τους μήνες από Απρίλιο μέχρι τέλη Οκτωβρίου τηρουμένων πάντα των αναλογιών.
Για να φτάσεις λοιπόν στις μαγικές κορφές του βουνού τσιμπάς ένα μεταφορικό μέσο να σε πάει μέχρι τα Πριόνια [το καλοκαίρι παίζει και Υπεραστικό ΚΤΕΛ από Κατερίνη όπως παίζει και taxi πάντα από το Λιτόχωρο] και από κει βλέπεις τις όμορφες ταμπελίτσες που λένε «μονοπάτι Ε4» και το κόβεις ίσα για πάνω. Ντύνεσαι καλά, [νταξ δεν θα πας και με τη γούνα σαν τη Μιμή Ντενίση ας πούμε] άσχετα τι καιρό έχει στα χαμηλά, και βάζεις και ένα παπούτσι της προκοπής να μη γλιστράει. γιατί ο παππούς Όλυμπος είναι και σε μια κάποια ηλικία και τα νεύρα του δεν είναι και πολύ καλά, άρα μπορεί να δεις όλα τα καιρικά φαινόμενα μέσα σε μια ημέρα.
Η ανάβαση για κάποιον Gym fit η έμπειρο είναι 3 ώρες περίπου, για μένα που είμαι 100 κιλά διάρκεσε 5 ώρες βρίζοντας αγκομαχώντας και βήχοντας.
Στα καθ’ ημάς τώρα.
Σκας μύτη Καταφύγιο Α’, αφού καλό είναι προηγουμένως να έχεις τηλεφωνήσει για να είσαι σίγουρος ότι θα βρεις κρεββάτι εκτός αν είσαι της φάσης σκηνή κέτς και θες να μείνεις έξω, δικό σου θέμα εμένα δεν με νοιάζει. Με το που φτάνεις σε τσιμπάει ο Μάκης βγάζεις παπουτσάκια και βάζεις παντοφλίτσες γιατί έτσι είμαστε εκεί εμείς, αφήνεις μπαγκάζια, πηγαίνεις στη Ρεσεψιόν να κάνεις τα διαδικαστικά με τη Μαρία και πηγαίνεις να δεις το κρεββάτι σου. Τα καταφύγια είναι εξοπλισμένα σχεδόν με τα πάντα [όχι δεν έχουμε τηλεόραση και Netflix αλλά ναι έχουμε και wifi]. Αν είναι ο καιρός όπως είναι τώρα που σου γράφω και ρίχνει τουλούμια έξω, είμαστε κομπλέ, θα κάνεις και μπάνιο. Αν όμως είναι όπως το καλοκαίρι που μόλις πριν λίγες μέρες μπήκε στο παρελθόν και έκανε 40 ημέρες να βρέξει [εμείς και η βίβλος ναι ξέρω], μην περιμένεις χαϊλίκια με το νερό αδερφέ, στο λέω από τώρα είμαστε δύσκολοι να ξες.Διαβάζω που λες, γιατί έτσι άρχισα να το ψάχνω λίγο το θέμα, από πολλούς για τα καταφύγια μας στον Όλυμπο σε διάφορες κριτικές ότι είναι ακριβά. Παιδιά ας σοβαρευτούμε λίγο μεγάλοι άνθρωποι… Πως γίνεται ένας καφές στο κέντρο της πόλης να έχει 4,50€ και να είναι κομπλέ η τιμή, και στο βουνό να έχει 2,50€ και να είναι ακριβός.
Πολλοί, όπως και εγώ φυσικά που είμαι σχετικά αδαής περί του θέματος βουνού, δεν γνωρίζουν το ότι υπάρχει το Kargo – Logistics του βουνού που λέγεται «όλα τα κουβαλάνε τα Μουλαράκια στην πλάτη τους και φυσικά αυτό είναι μια δουλειά που κάνει κάποιος και αμείβεται για αυτό» άρα οι τιμές ΣΕ ΟΛΑ τα καταφύγια είναι πολύ κομπλέ σας το λέω εγώ μην ακούτε χαζά.
Ας αφήσουμε όμως αυτές τις πολύ μικρές λεπτομέρειες για τους συνοδούς βουνού [ναι είναι αυτοί που παίρνουν το βουνό και το πάνε βόλτα, το πάνε ΚΔΑΠ, το πάνε παιδική χαρά και τα λοιπά] και πάμε όλοι μαζί στο στοιχείο που μας ενώνει σε τούτο εδώ το γραφικό ιστοσαλόν φαγητού.
ΦΑΙ.
Αδερφέ κάτι μεριδάρες ΝΑ με το συμπάθιο δηλαδή, τα νοστιμότερα Μακαρόνια με κιμά που έφαγα ποτέ, και επίσης στο ξανατονίζω πως έφαγα μόνο 1 πιάτο, που αν το πεις αυτό στη μάνα μου, ότι εγώ έφαγα μόνο ενα πιάτο μακαρόνια με κιμά θα με στείλει για εξορκισμό. Ναι εγώ τα μαγείρευα αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.
Μακαρόνια με κιμά
Υλικά:
1 πακέτο Μακαρόνια
1/2 κιλό Κιμά (ζήτα ανάμεικτο καλύτερα)
1 κρεμμύδι ξερό, ψιλοκομμένο (άντε ντέφι να γίνει πέρνα το στο πολυκοπτικό)
1/2 κιλό ώριμες ντομάτες αλλά επειδή βαριέσαι το ξέρω, πάρε καλύτερα ένα βάζο ντοματάκια ψιλοκομμένα
Μερικά κλωναράκια πολύ ψιλοκομμένο μαϊντανό
Ελάχιστο σκόρδο φρέσκο, πολτό η σκόνη ότι αγαπάς.
2 κουταλιές της σούπας Βούτυρο κατά προτίμηση φρέσκο.*
(1 κουταλιά βούτυρο φρέσκο για τα μακαρόνια και 1 κουταλιά για τον κιμά)
1 φύλλο δάφνης
1 μπουκάλι λευκό κρασί
( ½ ποτήρι για τη συνταγή. Το υπόλοιπο μπορείτε να το γουρλώσετε ατά τη διάρκεια του μαγειρέματος)
Αλάτι
Πιπέρι κόκκινο, Πιπέρι Μαύρο, Ροζ, Πράσινο, Κίτρινο, Με μπλε και πράσινους κόκκους ότι θες
Μπόλικο Τριμμένο κεφαλοτύρι*
Εκτέλεση:
Αν…λέω αν… τελικά πήρες ντομάτες (πράγμα που θα με ικανοποιήσει αρκετά να ξέρεις) Πλύνε τις καλά και πέρνα τες από τον τρίφτη ή το πολυκοπτικό, άσε τις κατά μέρους και, σε ένα βαθύ τηγάνι ή κατσαρολάκι, ρίξε μία κουταλιά της σούπας βούτυρο και τσιγάρισε τον κιμά πολύ καλά ανακατεύοντας συνέχεια με ένα ξύλινο κουτάλι, να σπάσει καλά και φυσικά μέχρι να πάρει χρώμα αλλά το χρώμα αυτό να μην είναι μαύρο.
Ρίξε καπάκια το ψιλοκομμένο κρεμμύδι για λίγα λεπτά μέχρι να ροδίσει μαζί με το σκόρδο
Σβήσε με το ½ ποτήρι από το κρασί, άσε μερικά λεπτά για να τραβήξει τα υγρά του.
Πιές το υπόλοιπο κρασί αν θέλεις, δεν αποτελεί πρόβλημα μας αυτό, και συνέχισε όπως σου λέω.
Ρίξε με τη σειρά: τις “περασμένες” ντομάτες ή το κονκασέ, την δάφνη και τα μπαχαρικά και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και λίγο νερό ζεστό και άσε να βράσει. Θέλει μία ώρα περίπου σε μέτρια φωτιά (με μισοσκεπασμένο το καπάκι της κατσαρόλας/τηγανιού γιατί θα πιτσιλάει και θα μας κάνει την κεραμική εστία σαν το Βιετνάμ μετά τους Βομβαρδισμούς) Στη συνέχεια πιάνουμε τα τηλέφωνα καμιά ωρίτσα με το κομενάκι πάλι, αλλά κοιτάμε τον κιμά και αν χρειάζεται ρίχνουμε και άλλο νερό ζεστό καλύτερα για να μην σταματήσουμε το βρασμό
Μέχρι να γίνει ο κιμάς , σε μια λογική συνταγή κανονικά κλείνουμε το τηλέφωνο και ετοιμάζουμε τα μακαρόνια.
Ελπίζω να ξέρεις να βράσεις μακαρόνια, αλλά “Κάλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε” οπότε καλού κακού ας σου δώσω τη συνταγή.
Βάλε σε μία κατσαρόλα νερό μέχρι περίπου 3 δάχτυλα πριν το χείλος. Μην την ξεχειλίσεις γιατί θα ξεχειλίσει το νερό κατά το βράσιμο, θα καθαρίζεις μετά και δεν θέλεις!
Μόλις βράσει το νερό ρίξε μια ξύλινη κουτάλα αλάτι.
Όταν αρχίζει και κοχλάζει και χωρίς να καείς, ρίξε τα μακαρόνια ΜΗΝ ΤΑ ΣΠΑΣΕΙΣ στη μέση όπως βλέπω να κάνουν κάτι θείες μου και με ανεβαίνει η πίεση, και ανακάτεψε τα με μία ξύλινη κουτάλα.
Τα μακαρονάκια είναι έτοιμα μετά από 7 λεπτά. Αν τα θέλεις πιο βρασμένα (που εμένα πάλι να σου πω την αλήθεια μου δεν μου αρέσουν και δεν το συνιστώ!) άστα 10 λεπτά. Κατόπιν τα ρίχνεις σε ένα τρυπητό aka σουρωτήρι και στα στραγγίζεις καλά, τα ρίχνεις στραγγισμένα πίσω στην κατσαρόλα και τα περιχύνεις με ελαιόλαδο για να μην κολλήσουν.
Υ.Γ.
Σας ευχαριστώ όλους για όλα.
Σχολιάστε το άρθρο