Από τις κακές ειδήσεις που δεν θέλεις να πιστέψεις… Το “αντίο” που του έλεγα χθες το μεσημέρι έξω από το παζαράκι της Φιλοπτώχου των Ευαγγελικών έμελλε να είναι και το τελευταίο…
Ο Ιγνάτιος Μεϊμάρης, ένας από τους πιο γλυκούς και ευγενικούς ανθρώπους που γνώρισα στη ζωή μου δεν είναι πια ανάμεσά μας. Πολλές, διαφορετικές και πάντα ενδιαφέρουσες οι κουβέντες που κάναμε στο ραδιόφωνο, λίγο πριν μπει στο στούντιο με τον Ηλία.
Εχθές ήταν τόσο ενθουσιασμένος από τη μεγάλη απήχηση που είχαν οι ομιλίες που διοργάνωσε ως πρόεδρος του Διαβαλκανικού Ινστιτούτου με το Επιμελητήριο! Στην ολιγόλεπτη κουβέντα μας μαζί με την αγαπημένη του Νένα, του έλεγα πόσο ήθελα να είμαι στην εκδήλωση της περασμένης Τετάρτης αλλά δεν μπορούσα γιατί συντόνιζα την ίδια μέρα μία βιβλιοπαρουσίαση. “Ναι το ξέρω μου είπε” και μου περιέγραφε πόσο ικανοποιημένος αισθανόταν που στο ακροατήριο ήταν νέοι άνθρωποι. “Είχε πολλούς Millennians” μου είπε με τη βραχνή φωνή και με το βαθύ του γέλιο. Χαιρετηθήκαμε και μπαίνοντας στο αυτοκίνητο τους έβλεπα να ξεμακραίνουν με την κ. Νένα, δίπλα δίπλα, με σακούλες στα χέρια και γέρνοντας συντροφικά τα κορμιά τους καθώς περπατούσαν…. Έκανα τότε μια όμορφη σκέψη για τη μεταξύ τους αγάπη που γινόταν εικόνα μπροστά μου….
Δεν υπάρχουν λόγια για το αναπάντεχο της ζωής… Είμαι πραγματικά συγκλονισμένη από το τηλέφωνο της Ευτυχίας που μου ανήγγειλε το κακό μαντάτο…
Καλό ταξίδι Ιγνάτιε! Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη! Κουράγιο στη λατρεμένη σου Νένα!
Add Comment