Επίσκεψη – προσκύνημα στο μουσείο του μπασκετικού Άρη Θεσσαλονίκης
Είναι ώρες που η σκέψη σου χάνεται σε όμορφες στιγμές του παρελθόντος. Θέλεις να θυμάσαι πάντα ωραία πράματα. Δυνατός άλλωστε, είναι αυτός που καταφέρνει να σβήσει από το μυαλό του το κακό. Μια βόλτα του μυαλού μου στη δεκαετία του 1980, έχει ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη μου, τις μπασκετικές Πέμπτες μιας ομάδας – σύμβολο ενός ολόκληρου αθλήματος.
Κυρίες και κύριοι, ο Άρης Θεσσαλονίκης έχει το δικό του μουσείο όπου μέσα από αντικείμενα και εικόνες σε μεταφέρει στην εποχή που η ομάδα – σύμβολο μεσουρανούσε στα ευρωπαϊκά μπασκετικά σαλόνια. Τότε που η Θεσσαλονίκη, πρωταγωνιστούσε με τον «Άρη μας πάντα μπροστά, να ανεβαίνει δυο – δυο τα σκαλιά…» που τραγουδούσε η Μαρινέλλα.
Τόνοι μελάνης και χαρτιού έχουν ξοδευτεί, για την ομάδα που έβαλε το μπάσκετ στα ελληνικά σπίτια. Δεν είναι οι 21 τίτλοι του συλλόγου – που αποτυπώνονται με δύο αστέρια – πάνω από το σήμα, στη φανέλα της ομάδας. Είναι το γεγονός πως αυτή η ομάδα κατάφερε να ενώσει υπό την σκέπη της, την μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων.
Η απόφαση για τη δημιουργία του μουσείου, πάρθηκε το βράδυ της 7ης Μαΐου του 2013. Ήταν η μέρα που επίσημα η ΚΑΕ Άρης τίμησε, με την απαιτούμενη αίγλη τον άνθρωπο που – όσο κανείς άλλος – δόξασε και δοξάστηκε με τη φανέλα του συλλόγου. Εκείνες τις ημέρες έφτασαν στην Θεσσαλονίκη από όλον τον κόσμο, ιερά τέρατα της καλαθόσφαιρας για να τιμήσουν τον έναν και μοναδικό Νίκο Γκάλη. Η εκδήλωση εκείνη «σφραγίστηκε» με την αποθέωση του ήρωα, που για τους Αρειανούς – αλλά και τους μπασκετόφιλους – αγγίζει τα όρια του θεϊκού! Η φανέλα του Νίκου Γκάλη, κοσμεί τον ουρανό του Παλέ και το νούμερο 6 αγκαλιάζεται από ένα στεφάνι – σαν στέμμα – με τους 21 τίτλους του συλλόγου.
Εκείνο το βράδυ ο Πέτρος Ράσογλου, μαζί με τον πρόεδρο της ΚΑΕ Άρης Λευτέρη Αρβανίτη, αλλά και τους παλαίμαχους καλαθοσφαιριστές του συλλόγου, πήραν την απόφαση να δημιουργήσουν το μουσείο του ΑΡΗ. Έναν χώρο που ουσιαστικά αποτελεί τον θρόνο του Αυτοκράτορα. Η ταμπέλα στην είσοδο του μουσείου με τίτλο: «Η αίθουσα του θρόνου» σε προδιαθέτει για αυτό! Δίνοντας 2 ευρώ στην μπουτικ της ομάδας, το ARIS LEGEND STORE, μπορείς να ανέβεις την μαρμάρινη σκάλα και να θαυμάσεις το μουσείο.
Μπασκετικός Άρης δεν υπήρξε μόνο τις δεκαετίες των τίτλων – ’80, ’90. Η ιστορία του συλλόγου ξεκινά από πολύ παλιά και οι τίτλοι επίσης. Το 20λεπτο βίντεο που προβάλλεται στην γιγαντοοθόνη, αποτυπώνει την ιστορία του συλλόγου που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της Θεσσαλονίκης, της ίδιας. Μεγάλες στιγμές, επικές ιστορίες και αν σε συνεπάρει και λίγο η ατμόσφαιρα συγκινείσαι.
Τα πρωτότυπα των 21 τίτλων του συλλόγου βρίσκονται εκεί, σε προθήκες και πάνω από κάθε τρόπαιο υπάρχει οπτικοακουστικό υλικό για το πώς κατακτήθηκε ο κάθε τίτλος.
96 μπάλες του μπάσκετ – όσοι και οι καλαθοσφαιριστές του συλλόγου που συμμετείχαν στην κατάκτηση των τίτλων – κοσμούν έναν από τους τέσσερις τοίχους. 20 εξ αυτών υπογεγραμμένες. Από τον Γκάλη και τον Γιαννάκη, στον Ιωαννίδη και τον Βαγγέλη Αλεξανδρή. Από τον Γουίλτζερ και τον Βράνκοβιτς , στον σχωρεμένο τον Roy Tarpley και τον Ryan Stick. Κάθε μπάλα και μια όμορφη στιγμή, κάθε μπάλα και μια ιστορία.
Πρωτοσέλιδα και αφιερώματα από τα αρχεία του Γιάννη Πέγκου και του Χρήστου Σαμαρά.
Προθήκες με τα αντικείμενα των πρωταγωνιστών καθώς και εισιτήρια και αναμνηστικά από τα final -4 του συλλόγου.
Δεσπόζουσα θέση αλλά και ξεχωριστή αναφορά στους τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους της ομάδας αλλά και στον φίλαθλο Νίκο Πασχαλίδη, με την ιδιαίτερη κατακίτρινη ενδυμασία και το μεγάλο κιντρινόμαυρο καπέλο, που έπαιρνε αλλά και έδινε ρυθμό από και προς την κερκίδα.
Μέσα σε όλα αυτά και πρωτότυπες φανέλες από τους πρωταγωνιστές της κάθε εποχής. Θέση υπάρχει και για το γούρικο σακάκι του «ξανθού», που λέγεται πως φορούσε πάντα το ίδιο, για να μην χάνει η ομάδα.
Τέλος, στο δάπεδο του μουσείου υπάρχει παρκέ με γραμμές γηπέδου μπάσκετ, στο 1/5 των πραγματικών διαστάσεων.
Τα εγκαίνια του μουσείου έγιναν την 1η Ιουλίου του 2015. Το μουσείο σχεδιάστηκε, χρηματοδοτήθηκε και υλοποιήθηκε εξ’ ολοκλήρου από εθελοντές.
Ο Πέτρος Ράσογλου, πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής του μουσείου, μαζί με τον Γιάννη Πέγκο αποτέλεσαν τους ξεναγούς μου. Είπαμε πολλά και θυμηθήκαμε τα παλιά. Σκοπός της δημιουργίας του μουσείου είναι η ανάδειξη της τροπαιοφόρου ιστορίας του μπασκετικού τμήματος, καθώς και η γαλούχηση νέων μπασκετικών φιλάθλων.
Όλοι όσοι αγαπούν το μπάσκετ οφείλουν να επισκεφτούν το μουσείο. Αυτό έβγαλα ως συμπέρασμα. Ο χώρος θα συνεχίσει να ανανεώνεται συνεχώς με νέα εκθέματα και μπασκετικές εκδόσεις θα κυκλοφορήσουν σύντομα.
Οι τίτλοι στο ταβάνι του παλέ, μαζί με την φανέλα του Γκάλη, «δένουν» άριστα με το μουσείο. Όλα αυτά έπρεπε να γίνουν για να αναδειχθεί η ιστορία, να τιμηθούν οι πρωταγωνιστές και η ομάδα κάποια στιγμή να επιστρέψει στο προσκήνιο.
Μακάρι αυτά που ζήσαμε εμείς εκείνες τις Πέμπτες της δεκαετίας του ’80, να τα ζήσουν και τα παιδιά μας…
Σχολιάστε το άρθρο