Μπέλλα Βλαχοπούλου | Όλυμπος και Λιτόχωρο

Ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης

Ρώτα με να σου πω που ζω        

και τι τα μάτια μου θωρούνε                         

σαν ξεπροβάλει ο αυγερινός                         

και  Καλημέρα θα του πούνε..                                            

Ταξίδι κάνω στη ζωή               

με ένα περήφανο καράβι            

που έχει στην πλώρη το βουνό..                                                     

το πέλαγος στην πρύμνη.!       

Όλυμπος και Λιτόχωρο..           

σπάνιος κρίκος στη ζωή          

που Άλυτος θα μείνει.!                

Μέσα στης πλώρης τις χαράδρες                                  

γλιστράν τα καλοκαίρια           

φωλιάζουν τις αγάπες τους      

που ένωσαν τα ταίρια              

τα βράδια στις ακρογιαλιές…                                     

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶                            

Ρώτα με να σου πω που ζω…                                                        

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶                                     

Που λούζονται οι αισθήσεις μου                                                           

και ρέει στο αίμα ζωογόνο           

εκπορευόμενο, άφθονο παντού το οξυγόνο.!          

Ταξίδι κάνω στη ζωή               

με ένα περήφανο καράβι            

που έχει στην πλώρη το βουνό..                                                      

το πέλαγος στην πρύμνη.!       

Όλυμπος και Λιτόχωρο..           

σπάνιος κρίκος στη ζωή          

που Άλυτος θα μείνει.!               

Μες το φαράγγι το γνωστό..                                                                  

τραγούδια του ελέους του ηχούνε..                                                 

Παραδεισένιες μουσικές..                            

θα ραίνανε τις Μούσες του..    

Σαν λειώνουν οι βουνοκορφές…                        

—————-                                 

μελοποιημένο/  Μπέλλα Βλαχοπούλου.