Οι άλλες γηγενείς ποικιλίες που μένουν αναξιοποίητες και ο μελλοντικός στόχος της πιερικής οινοποιίας
Ξεκίνησε ο τρύγος της κρητικής ποικιλίας βιδιανό που βρήκε άριστη προσαρμοστικότητα στις παρυφές του Ολύμπου. Μάλιστα πριν από δύο χρόνια οινοποιήθηκε για πρώτη φορά το “Βιδιανό Ολύμπου” από το Κτήμα Κούρτη στην Ράχη Πιερίας. Το κρασί “κρύβει” μέσα του τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας αλλά και το κλίμα του Ολύμπου.
Τα “βιδιανά” της Κρήτης αποτυπώνουν και το κλίμα της περιοχής. Το χαρακτηριστικό του νησιού είναι η ζέστη και ο ήλιος. Στο βιδιανό που καλλιεργείται στον Όλυμπο, μέσα στην γεύση του αποτυπώνεται το κρύο της περιοχής για αυτό και το κάνει ξεχωριστό.
Αποτέλεσμα της οινοποίησης είναι το κρασί “Νύχτα” που παράγει, σε περιορισμένες ποσότητες, ο Απόστολος Κούρτης. Αυτό και όλα τα κρασιά του κτήματος προέρχονται από αμπέλια που καλλιεργούνται – από επιλογή – βιολογικά. Δεν θα μπορούσε άλλωστε κάτι τόσο επιτυχήμενο, με προέλευση από τον Όλυμπο, να προέρχεται από άλλο τύπο καλλιέργειας.
Δείτε την σημερινή ανάρτηση του οινοποιού Απόστολου Κούρτη στο facebook
Κολινδρινό και Αγρίδα, οι γηγενείς ποικιλίες της Πιερίας και του Ολύμπου
Η Πιερία ήταν από την αρχαιότητα οινοπαραγωγική περιοχή, όμως τις δεκαετίες 20 και 30, με την φυλλοξήρα, το μεγαλύτερο μέρος των αμπελώνων καταστράφηκε και τις επόμενες δεκαετίες η αμπελοκαλλιέργεια εγκαταλείφθηκε. Μέχρι να φτάσουμε στις μέρες μας που οι οινοποιοί του Ολύμπου προσπαθούν, δημιουργούν, καινοτομούν και πετυχαίνουν να βάλουν την Πιερία στον οινικό χάρτη.
Οι οινοποιήσιμες γηγενείς ποικιλίες αμπέλου της Ελλάδας
Θησαυρός, μόνο έτσι μπορούν να χαρακτηριστούν για τους οινόφιλους όλου του κόσμου οι οινοποιήσιμες γηγενείς ποικιλίες αμπέλου της Ελλάδας, αφού αποτελούν έναν από τους βασικότερους παράγοντες για τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα των ελληνικών κρασιών.
Οι γηγενείς ποικιλίες αμπέλου της Ελλάδας είναι εκατοντάδες, καθιστούν τη χώρα μία από τις πλέον «πολυποικιλιακές» οινοπαραγωγικά και τον ελληνικό αμπελώνα έναν από τους πλουσιότερους του κόσμου. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα δεν βασίζεται σε 4-5 ποικιλίες αμπέλου, για την παραγωγή των κρασιών της. Αντίθετα, αποτελώντας κομμάτι του παλαιού οινικού κόσμου (Ευρώπη), αλλά υιοθετώντας και καλές πρακτικές του νέου (Αμερική, Αφρική, Ωκεανία), οι γηγενείς ποικιλίες αμπέλου της Ελλάδας αποτελούν ένα ακαταμάχητο οπλοστάσιο παραγωγής κρασιών κάθε τύπου και στυλ, για κάθε γούστο και ώρα και βέβαια, για οινόφιλους κάθε επιπέδου.
Κολινδρινό και Αγρίδα
Το κολινδρινό και η αγρίδα είναι δύο από τις έξι γηγενείς ποικιλίες αμπέλου του γεωγραφικού διαμερίσματος της Μακεδονίας. Αλπίτσα, Βρανιζάδες, Κατσαντώνης, Καλόγριες είναι οι υπόλοιπες τέσσερις και συναντώνται στα Γρεβενά και στις Σέρρες.
Το ερυθρό Κολινδρινό είναι μια πολύ σπάνια ποικιλία και οι πρώτες απόπειρες οινοποίησης της οποίας έδωσαν κρασιά με δύναμη, σώμα και πλούσιο χρώμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο “Γυμνός Βασιλιάς” του Κτήματος Πιερίας Ερατεινή, όπου το πληθωρικό Syrah συνδυάζεται με το σπάνιο ερυθρό Κολινδρινό σε ποσοστό 15%.
Η λευκή αγρίδα δεν έχει ακόμα οινοποιηθεί.
Ο στόχος
Οι οινοποιοί του Ολύμπου “παλεύουν” καθημερινά να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικοί και βελτιώνουν ποιοτικά τα κρασιά τους. Με σκληρή δουλειά κατάφεραν και έβαλαν την Πιερία και τον Όλυμπο στον οινικό χάρτη. Πειραματίζονται συνεχώς με νέες ποικιλίες και καινοτομούν. Οι ποικιλίες βρίσκουν τον κατάλληλο χώρο για να βγάλουν πιο εξευγενισμένα χαρακτηριστικά στην αύρα και στην εύφορη γη του Ολύμπου.
Όλοι εμείς που ασχολούμαστε με το κρασί πρέπει να αντιληφθούμε πως αυτό που μας κάνει μοναδικούς – πέρα από το μικροκλίμα του παγκόσμια μοναδικού Ολύμπου – είναι οι δύο τοπικές ποικιλίες μας. Η Αγρίδα και το Κολινδρινό. Πάνω σε αυτές πρέπει να στηθεί η επόμενη ημέρα ώστε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Αυτές οι ποικιλίες πρέπει να καλλιεργηθούν, να οινοποιηθούν και να προωθηθούν σωστά.
Εδώ, στον Όλυμπο είναι ο τόπος που στα επόμενα χρόνια πρέπει να παραχθεί ένα κρασί-σύμβολο. Ένα πραγματικά μεγάλο κρασί παγκόσμιας κλάσης, που να ζητά υψηλές τιμές και να τις παίρνει, να απολαμβάνει σταθερή ζήτηση και υψηλές βαθμολογίες και να έχει διάρκεια στον χρόνο.
Ένα κρασί που να αποδεικνύει ότι ο τόπος μας και η Ελλάδα έχει πολύ υψηλές δυνατότητες στην παραγωγή του κρασιού και μπορεί να γίνει ένας από τους πρώτους προορισμούς κρασιού παγκοσμίως.
Ένα κρασί σαν το Tignanello και το Masseto της Ιταλίας, το L’Ermita και το Dominio De Pingus της Ισπανίας, το Grange της Αυστραλίας, το Palladius της Νότιας Αφρικής ή το Chateau Musar από τον Λίβανο.
Σχολιάστε το άρθρο