Η υποδειγματική συμπεριφορά της πλειοψηφίας του πληθυσμού, κατά την διάρκεια της καραντίνας, μας έκανε όλους να δούμε με αισιοδοξία την επόμενη ημέρα. Δικαίως θεωρήσαμε πως από αυτή την μάχη βγήκαμε νικητές.
Βλέποντας το τι γίνεται γύρω μας, εμείς με τα λίγα θύματα, θεωρήσαμε εαυτούς προνομιούχους. Για όλα αυτά ακούστηκαν πολλά και ειπώθηκαν μέχρι και υπερβολές του στυλ «το ελληνικό dna» και λοιπές γραφικότητες.
Επειδή δεν θρηνήσαμε πολλά θύματα μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, για άγνωστους προς εμένα λόγους, θεώρησε πως ο κοροναϊός είναι ένα ψέμα, μια μπαρούφα της παγκοσμιοποίησης για ανακατανομή του πλούτου κλπ.
Βγήκαμε από τα σπίτια μας με σύνθημα «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον ιό». Ο συμπαθέσταστος Τσιόδρας πήγε στο σπίτι του, σταμάτησε η καθημερινή ενημέρωση και τα κρούσματα ήταν ελάχιστα. Το ίδιο και οι θάνατοι.
Επί 3 μήνες ακολουθείται μια γελοία πρακτική “στις πλατείες κολλάει – στα μπουζούκια δεν κολλάει, στο λεωφορείο κολλάει – στο αεροπλάνο δεν κολλάει, στα πανηγύρια κολλάει – στα Φεστιβάλ δεν κολλάει, από φουκαρά κολλάει – από τουρίστα δεν κολλάει…”
Και αυτό το γελοίο που έλεγαν προς τα ΜΜΕ αυτοδιοικητικοί και οι λεγόμενοι άνθρωποι του τουρισμού: “Μην λέτε πως έχουμε κρούσματα, κάνετε κακό στον τουρισμό”. Πόση ανοησία μπορεί να χωράει ο ανθρώπινος νους; Όλη εδώ είναι μαζεμένη…
Η προσπάθεια διάσωσης του τουρισμού έπαιξε – και αυτή – καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της κατάστασης. Διάφοροι μου έλεγαν πως ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε μεγάλες στιγμές ως ασφαλής προορισμός και πως θα «βουλιάξουμε» στον κόσμο. Μάλιστα στην ανησυχία κάποιων για το πως θα έρθουν όλοι αυτοί στην Ελλάδα, η απάντηση που δινόταν ήταν: «Θα πάρουμε το ρίσκο γιατί είμαστε μια ασφαλής χώρα». Το θέμα είναι πως οι άλλοι, που θα έρθουν, δεν είναι. Όποιος όμως παίρνει το ρίσκο, οφείλει να υποστεί και τις συνέπειες. Μόνο που με τον κοροναϊό δεν μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο…
Παρασυρόμενοι από την μετάβαση της απόλυτης προσοχής στην σταδιακή, έως και ολοκληρωτική, απελευθέρωση φτάσαμε στο σημείο να είμαστε λιγότερο προσεκτικοί. «Κερασάκι στην τούρτα» οι συμπεριφορές κυβερνητικών στελεχών και λοιπών κρατικών, που γυρνούσαν ως νικητές μη τηρώντας κανένα μέτρο. Που προκαλούσαν το κοινό αίσθημα με την συμπεριφορά τους…
Μια φίλη που βγήκε μια βόλτα στην παραλιακή Πιερία την προηγούμενη εβδομάδα, μου έλεγε πως στελέχη του τουρισμού και αυτοδιοικητικοί πήγαν να την αγκαλιάσουν, από την χαρά που την είδαν μετά από καιρό. Όταν τους ζήτησε να τηρηθούν οι προβλεπόμενες αποστάσεις την κοίταξαν με ένα βλέμμα που μόνο συγκαταβατικό δεν ήταν. Κι αναρωτήθηκε: “Όταν βλέπεις όλους αυτούς, τους ενδιάμεσους μεταξύ κυβέρνησης και λαού, να συμπεριφέρονται έτσι, σκέψου το τι θα κάνει ο κόσμος”.
Κακώς έχει περάσει προς τα έξω πως στην Πιερία δεν έχουμε κρούσματα. Έχουμε επιβεβαιωμένα κρούσματα από 10 – 49, σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, την ώρα που όταν βγήκαμε από την καραντίνα είχαμε μόλις 6. Στα αξιοπερίεργα της κατάστασης και η εμμονή του ΕΟΔΥ να μην ανακοινώνει τοπικά τα κρούσματα και να τρέχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν υπολογισμούς με κριτήριο το αν άλλαξε χρώμα ο χάρτης.
Σήμερα όμως κινδυνεύουμε η κατάσταση να ξεφύγει και για αυτό τα νέα μέτρα…
Αδυνατούμε να αντιληφθούμε πως είναι δυνατόν να προσέχουμε όταν ΔΕΝ είμαστε σε καραντίνα και έχουμε έτοιμη την δικαιολογία. «Κοίτα τι έκαναν οι άλλοι…». Εκεί είναι και το πρόβλημα.
Από την μεγάλη επιτυχία και τα “Ωσαννά” οδηγούμαστε στην μεγάλη καταστροφή και στο “Σταύρωσον”.
Ψεύτης να βγω!
Σχολιάστε το άρθρο