Θα βγουν πάλι όλοι οι άσχετοι να μιλήσουν, να εκμεταλλευτούν το γεγονός, να το ράψουν στα μέτρα τους. Πάντα αφθονία είχαμε σε ξερόλες.

Οι υπηρετούντες τότε, δεν έχουν μιλήσει ποτέ. Διότι απλά ντρέπονται. Γιατί συρθήκαμε σε μία συνθηκολόγηση, ενώ είχαμε ήδη τρεις νεκρούς. Και δεν σκοτώθηκαν από την κακοκαιρία.

Τους βαφτίσαμε ήρωες και πήγαμε παρακάτω. Ήταν οι πρώτες πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου…

Μέχρι πρότινος τους πετούσαμε από αέρος και κανένα στεφάνι, φέτος δικαιολογούμε την είσοδο τουρκικών σκαφών στην ελληνική υφαλοκρηπίδα με επιχείρημα τον κακό καιρό.

Οι ήρωες Καραθανάσης, Βλαχάκος, Γιαλοψός, δεν θα συμφωνούσαν ποτέ με το “no ships, no troops, no flags” του Σημίτη, ούτε στο «ευχαριστώ» του στους Αμερικανούς. Κι ας το αποδέχθηκε ανακουφισμένη η κοινή γνώμη, υπό τον φόβο του πολέμου.

Σήμερα, 24 χρόνια μετά, στην Ελλάδα ακούγονται φωνές συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, προσφυγής στο δικαστήριο της Χάγης για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και άλλες τέτοιες γραφικότητες.

Οι ίδιοι περίπου άνθρωποι, αυτοί που εμμένουν στην συνθηκολόγηση με τους Τούρκους βγαίνουν και κάνουν αναρτήσεις και δηλώσεις για τους πεσόντες στα μαρτυρικά Ίμια. Χωρίς ίχνος ντροπής, ίσως και να μην καταλαβαίνουν το τί συμβαίνει…

Τα κατάφερε ο Σημίτης και “μπόλιασε” πολλούς στη λογική του από τότε. Πολέμησαν λυσσαλέα τον Καραμανλή, μπήκε η χώρα στα μνημόνια και γίναμε διαχειριστές στην ίδια μας την Πατρίδα. Σήμερα, οι ακραίες – το ’96 – απόψεις Σημίτη για τα εθνικά θέματα, ακούγονται στους κυβερνώντες λογικές.

Όλοι αυτοί που σήμερα είναι έτοιμοι να συνεκμεταλλευτούν το Αιγαίο και να πάνε στη Χάγη για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, με τη λογική ας χάσουμε και λίγο Καστελόριζο, σήμερα πρέπει να σκύψουν το κεφάλι και βγάλουν τον σκασμό.

Να αφήσουν τους τρεις ήρωες ανέγγιχτους. Δεν είναι για τα μούτρα τους, είναι για τις επόμενες γενιές.

Καραθανάσης, Βλαχάκος, Γιαλοψός ΑΘΑΝΑΤΟΙ!