Στην Κατερίνη για το νέο του βιβλίο ο Θάνος Βερέμης

Το νέο ιστορικό βιβλίο του Θάνου Βερέμη με τίτλο “1940-1941 ο πόλεμος των Ελλήνων” παρουσιάζεται την Παρασκευή στις 8:30μ.μ. στο βιβλιοπωλείο “Νέστωρ” .

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο ιστορικός-εθνολόγος κ. Θεόδωρος Ζαπουνίδης.

Περιγραφή βιβλίου

Στο βιβλίο αυτό, αναλύεται διεξοδικά η πολιτική κατάσταση της Ελλάδας λίγο πριν από το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου και η ιδιάζουσα φυσιογνωμία του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά• εξηγείται πώς η ελληνική βασιλευομένη δικτατορία, που παρουσίαζε ομοιότητες με την ιταλική βασιλευομένη δικτατορία, επέλεξε να συμπαραταχθεί με τη βρετανική δημοκρατία στον μεγάλο αυτό πόλεμο, ενώ περιγράφονται οι συνθήκες κάτω από τις οποίες οι Έλληνες ενωμένοι απέκρουσαν τη φασιστική επίθεση σε περίοδο επικράτησης του Άξονα στα ευρωπαϊκά πεδία πολέμου.

Ο Δεύτερος Μεγάλος Πόλεμος παρέλαβε τις εκκρεμότητες του Πρώτου, υπήρξε όμως πιο αιματηρός στον τομέα των αμάχων. Η μελέτη του Μεσοπολέμου μάς πείθει ότι η δεύτερη μεγάλη σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Αν ο Πρώτος ήταν παιχνίδι των μεγάλων με αφορμή τις διαφορές των μικρών, ο Δεύτερος Πόλεμος ενέπλεξε τρεις αντιμέτωπες ιδεολογίες σε αποφασιστική αναμέτρηση.
Η αυταρχική εικόνα της ευρωπαϊκής ηπείρου με τους Χίτλερ, Μουσολίνι, Φράνκο, Σαλαζάρ, Χόρθι, Στάλιν και τους δικτάτορες των Βαλκανίων προσέφερε ευκαιρία στους Γεώργιο Β΄ και Μεταξά να υλοποιήσουν τα αντικοινοβουλευτικά τους σχέδια. Τα σχέδιά τους αυτά δεν τους εξασφάλισαν τη δημοφιλία, όμως η στρατιωτική ετοιμότητα της χώρας και η άρνηση του Μεταξά να υποκύψει στο ιταλικό τελεσίγραφο κατέγραψαν τη θετική του προσφορά στην Ελλάδα του 1940. 
από την εισαγωγή του Θάνου Μ. Βερέμη

Βιογραφικό του συγγραφέα

Ο Θάνος Βερέμης γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1943 στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Trinity College). Το 1978 ήταν Research Associate του «Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών» (Λονδίνο), το 1983 υπήρξε επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Harvard, το 1987 επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Princeton και το 1993-94 επισκέπτης καθηγητής στο St. Antony’s College της Οξφόρδης.

Διετέλεσε καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, και από το 1988 ως το 1994 υπήρξε Διευθυντής του «Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής» (ΕΛΙΑΜΕΠ) και ως το 2000 Πρόεδρός του. Από το 2001 ως το 2003 ήταν Constantine Karamanlis Professor στο Fletcher School of Law and Diplomacy. Από το 2004 ως το 2010 ήταν Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ).
 Δίδαξε ιστορία στο LSE (2006), στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (2008) και στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο (2014). Εξέδωσε περισσότερες από είκοσι ολοκληρωμένες μελέτες-βιβλία. Υπήρξε επιμελητής τουλάχιστον ισάριθμων έργων.
Έχει τιμηθεί με τα διάσημα του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας. Βιβλία (μεταξύ άλλων): – (Αdelphi Paper No 179), “Greek Security: Issues and Policies”, 1972.- “Οι επεμβάσεις του στρατού στην Ελληνική πολιτική 1916-1936, 1977/1983”.- “Δικτατορία και οικονομία”, 1982.- “Ο σύγχρονος κόσμος”, 1983.- “Η Εθνική Τράπεζα στη Μικρά Ασία”, 1984.- “Ελληνοτουρκικές σχέσεις”, 1986.- “Historical Dictionary of Modern Greece”, 1995.- “Greece’s Balkan Entanglement”, 1995.- “The Greek Military in Politics from Independence to Democracy”, 1997.- “Greece.The Modern Sequel”, 2002.